همه نوشته های ojan

پوستر پنجمین دوره جایزه «ارغوان» رونمایی شد

پوستر پنجمین دوره جایزه داستان کوتاه «ارغوان» با موضوع «دروغ» رونمایی شد

به گزارش روابط عمومی این جایزه ادبی، مجید عباسی، هنرمند طراح که پوستر این رویداد ادبی را طراحی کرده است، در این باره می‌گوید: «پوستر امسال به پیشنهاد دبیر جایزه، با استفاده از عکس فضای شهری از اشکان صادقی طراحی شده که مفهوم وارونگی و غیرواقع‌ بودن را بیان می‌کند تا آنجا که به یک دروغ نزدیک می‌شود.»

پنجمین دوره جایزه داستان کوتاه «ارغوان» همچون دوره‌های گذشته ویژه نویسندگان زیر سی سال، با دبیری اوژن حقیقی و در دو بخش اصلی (ویژه داستان‌نویسانی که تاکنون کتابی منتشر نکرده‌اند) و برنده‌ی برندگان (ویژه برندگان چهار دوره گذشته) برگزار می‌شود.

مهلت ارسال آثار از یکم دی ماه سال ۱۴۰۰ تا ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ خواهد بود.

 داستان‌های کوتاه باید به صورت تایپ‌شده در فرمت‌های .doc. docx و .rtf در سامانه وب‌سایت جایزه «ارغوان» به نشانی www.jayezeharghavan.ir ثبت شود. تکمیل فرم ثبت‌نام آنلاین الزامی است.
اختتامیه این جایزه با معرفی برندگان، خردادماه ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

موسسه فرهنگی هنری ارغوان هفت رنگ برگزار می کند

موسسه فرهنگی هنری ارغوان هفت رنگ برگزار می کند

جایزه‌ی ارغوان

دوره ی پنجم

مسابقه ی داستان کوتاه

موضوع « دروغ»

در دو بخش اصلی و برنده‌ی برندگان

موسسه ارغوان هفت رنگ با هدف کشف استعدادهای جوان و تلاش برای ارتقای آنها از سطح آماتوری به حرفه‌ای و ترویج داستان نویسی و فرهنگ کتاب‌خوانی، پنجمین دوره‌ی مسابقه‌ی داستان کوتاه نویسی را با موضوع « دروغ» در دو بخش اصلی و برنده برندگان برگزار می‌کند.

بخش برنده‌ی برندگان تنها برای نفرات برگزیده‌ی نهایی چهار دوره قبلی جایزه ارغوان می‌باشد و پس از داوری، ۱۰ نفر برنده‌ی برندگان پنج دوره جایزه ارغوان در مراسم اختتامیه معرفی خواهند شد.

***

هيات انتخاب (بر اساس حروف الفبا)

فرشته احمدی، میترا الیاتی، فرهاد توحيدی، محمد چرمشير، آیدا مرادی آهنی

هيات داوران (بر اساس حروف الفبا)

احمد پوری

حسین سناپور

لیلی گلستان

 داوران مهمان بخش برنده برندگان(بر اساس حروف الفبا)

ابوتراب خسروی

مژده دقیقی

***

مهلت ارسال آثار از اول دی ۱۴۰۰ تا  ۱۵ فروردين ۱۴۰۱ خواهد بود.

شرایط سنی شرکت در مسابقه حداکثر ۳۰ سال است.

مراسم اختتاميه با معرفي برگزيدگان  در خرداد  ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

***

تعداد كلمات هر داستان  كوتاه حداكثر ۳۰۰۰ كلمه است.

هر نويسنده تنها يك اثر میتواند ارسال كند.

شرایط سنی شرکت در مسابقه حداکثر ۳۰ سال است.

در صورت كپیبرداری يا استفاده از آثار ديگران، داستان مورد نظر حذف خواهد شد.

داستانهای مورد نظر نباید در مسابقات ديگر حايز رتبه شده و یا قبلا چاپ شده باشند.

داستانهای مورد نظر به صورت همزمان در مسابقات دیگر ارایه نشده باشند.

شرکتکنندگان نباید کتاب چاپ شدهای در بخش داستان کوتاه و یا بلند چه به صورت فردی و یاگروهی داشته باشند.

جوايز بخش اصلی

آثار ۱۰ نفر اول  به صورت يك جلد كتاب توسط نشر مرکز به چاپ خواهد رسيد.

جايزه ی منتخب هيات داوران برای نفرات اول تا سوم:

تنديس جايزه‌ی ارغوان، لوح تقدير و مبلغ ۳۰ میلیون ريال جايزه نقدی برای نفر اول

لوح تقدير و مبلغ ۲۰ میلیون ريال جايزه نقدی برای نفر دوم

لوح تقدير و مبلغ ۱۰ میلیون ريال جايزه نقدی برای نفرسوم

جايزه  ۱۰ نفر برگزيده‌ی هيات داوران:

لوح تقدیر و چاپ اثر در کتاب

۱۰ عدد کارت هدیه ده میلیون ریالی برای خرید  از طرف وب‌ سایت ایسام  برای ۱۰ نفر برگزیده

جایزه‌ی ویژه هیات داوران:

شرکت در یک دوره کارگاه داستان نویسی برای ۱۰ نفر برگزیده ی هیات داوران در موسسه فرهنگی هنری این/جا

***

جوايز بخش برنده برندگان

آثار ۱۰ نفر اول  به صورت يك جلد كتاب توسط نشر مرکز به چاپ خواهد رسيد.

جايزه ی منتخب هيات داوران برای نفر اول :

تنديس جايزه‌ی ارغوان، لوح تقدير و مبلغ ۳۰ میلیون ريال جايزه نقدی برای نفر اول

۱ عدد کارت  هدیه سی میلیون ریالی برای خرید از طرف وب سایت ایسام برای نفر اول

جايزه  ۱۰ نفر برگزيده‌ی هيات داوران:

لوح تقدیر و چاپ اثر در کتاب

تمامی شركت كنندگان مي توانند آخرين اخبار  و اطلاعات  مربوط به جايزه ی ارغوان و  مراحل داوری را  از طريق وب سايت  جايزه ی ارغوان

 www.jayezeharghavan.ir پيگيری كنند.

فراخوان دوره پنجم جایزه «ارغوان» با اضافه شدن یک بخش منتشر می‌شود

فراخوان دوره پنجم جایزه «ارغوان» با اضافه شدن یک بخش منتشر می‌شود

فراخوان پنجمین دوره جایزه ادبی «ارغوان» با اضافه شدن یک بخش تازه اول دی ماه منتشر می‌شود.
اوژن حقیقی که امسال نیز همچون سال‌های گذشته دبیری جایزه ادبی «ارغوان» را بر عهده دارد، درباره چند و چون این جایزه توضیحاتی ارایه کرد.
او گفت: فراخوان دوره پنجم، مانند دوره‌های گذشته اول دی ماه منتشر می‌شود و شورای سیاستگذاری تصمیم گرفت بعد از برگزاری چهار دوره، یک بخش تازه به دوره پنجم اضافه کند.
او اضافه شدن این بخش تازه را اتفاقی قابل توجه دانست ولی ارایه جزییات بیشتر درباره آن را به زمان انتشار فراخوان موکول کرد.
حقیقی درباره دیگر تغییرات احتمالی این جایزه توضیح داد: قوانین جایزه تقریبا به همان روال پیشین است. به این معنا که جایزه همچنان ویژه جوانان زیر سی سالی برگزار می‌شود که تاکنون کتابی منتشر نکرده‌اند. تنها تغییرات دوره پنجم، اضافه شدن یک بخش تازه است. ضمن اینکه در این دوره، در ترکیب هیات انتخاب هم تغییری خواهیم داشت و خانم مهسا محبعلی کنارمان نیستند و به جای ایشان خانم آیدا مرادی آهنی، ما را همراهی می‌کنند.
او ادامه داد: با توجه به اضافه شدن بخش جدید به این دوره از جایزه، دو داور مهمان به ترکیب اعضای هیات داوران اضافه خواهند شد.
دبیر جایزه «ارغوان» در پاسخ به این پرسش که این جایزه ادبی بعد از چهار دوره چقدر به اهداف خود نزدیک شده است، گفت: پاسخ به این پرسش نیازمند یک بحث کارشناسی است و خوب است دوستان اهل فن این قضاوت را انجام بدهند. آنچه ما می‌بینیم، اتفاقاتی امیدوارکننده است؛ جوانانی که کشف این جایزه بوده‌اند یا توانسته‌اند کتاب‌های خود را به صورت شخصی منتشر کنند یا در مراحل رایزنی با ناشران و انتشار کتاب‌هایشان هستند. هدف ما هم چیزی جز این نبوده که بعد از کشف این جوانان، از آنان حمایت کنیم تا وارد دنیای حرفه‌ای شوند.
حقیقی با ابراز تاسف از مشکلاتی که در حوزه نشر وجود دارد، اضافه کرد: به دلیل شرایط اقتصادی، مشکلات حوزه نشر و گرانی کاغذ، حلقه انتشار کتاب مدام تنگ‌تر می‌شود و ناشران خیلی سخت به دوستان جوانی که اولین کار خود را به چاپ می‌رسانند، اعتماد می‌کنند وهمین مساله کار را دشوار می‌کند. این شرایط سبب شده ادبیات بسیار مهجور شود و هیچ یک از ناشران هم تقصیری ندارند زیرا هزینه‌های چاپ و کاغذ سرسام‌آور است . از سوی دیگر سرانه مطالعه هم در کشور ما بالا نیست و همین مساله، این وضعیت را سخت‌تر می‌کند و لازم است متولیان فرهنگی کشور برای حل این مشکل فکری کنند.
حقیقی، مهم‌ترین مشکل جوایزی مستقل مانند «ارغوان» را پیدا کردن حامی مالی دانست و توضیح داد: سخت‌ترین کاری که هر سال انجام می‌دهیم، یافتن حامی مالی است و تمام وقت و انرژی ما بر این موضوع متمرکز است چون بدون این حمایت، امکان برگزاری جایزه را که یک جایزه کاملا خصوصی است، نخواهیم داشت.
او ادامه داد: با همه اینها ما به اهداف خود نزدیک شده‌ایم و گواه‌مان مطالبی است که هیات انتخاب و داوران به عنوان نویسندگان سرشناس مطرح می‌کنند و نیز بازخوردهایی که از خوانندگان و شنوندگان‌مان می‌گیریم چراکه در این مدت توانستیم بسیاری از این داستان‌ها را با همکاری رادیو گردون و با همراهی و حمایت خیلی از دوستان بازیگر و آهنگساز در قالب داستان صوتی منتشر کنیم.البته کار فرهنگی یک شبه نیست و باید مدت‌ها بگذرد تا بتوان محصول آن را ارزیابی کرد و بعد از 5 سال برگزاری، شاید بتوانیم تا حدودی نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنیم.
او درباره ثبات هیات انتخاب و هیات داوران این جایزه که یکی از نقاط قوت آن محسوب می‌شود، توضیح داد: از اولین روزی که این جایزه را تعریف کردیم، هدف‌مان این بود که کمترین تغییر را داشته باشیم. بعضی از تغییرات ناگزیر اتفاق می‌افتد مثل اینکه عزیزی در هیات انتخاب به دلیلی نتواند همکاری کند ولی تصمیم کلی ما در شورای سیاستگذاری این است که کمترین تغییرات را داشته باشیم چه در برگزاری و برنامه‌ها و چه در چینش اعضای هیات انتخاب و داوران چون ما هم معتقدیم اگر هسته فکری و عملیاتی ثبات داشته باشد، نتیجه بهتری خواهد داشت و هر سال به نقد و بررسی دوره گذشته می‌پردازیم و اگر در جایی نیاز به اصلاح احساس کنیم، این اصلاح را اعمال خواهیم کرد.
او با ابراز خوشنودی از استقبال داستان‌نویسان جوان از جایزه ادبی «ارغوان» درباره شناخته شدن این جایزه گفت: هر سال نزدیک به ششصد هفتصد داستان می‌رسد که نشان‌گر شناخته شدن این جایزه است.
اوژن حقیقی از علاقه‌مندان خواست تا با دقت بیشتری در این جایزه شرکت کنند و توضیح داد: گاهی در دو سه روز اولی که سایت برای دریافت داستان‌ها باز می‌شود، بعضی دوستان، آثار خود را می‌فرستند که کاملا مشخص است این داستان برای منظور دیگری نوشته شده و آماده بوده است چون فراخوان ما موضوع دارد و هیچ داستانی در سه روز نمی‌تواند نوشته شود. طبیعتا این داستان‌ها نمرات خوبی نخواهند گرفت و خیلی زود از گردونه کنار گذاشته می‌شوند . گاهی هم اعضای هیات انتخاب عنوان می‌کنند دوستان جوان از روی شتاب یا هیجان متونی می‌فرستند که به سمت خاطره‌نویسی کشیده شده. بنابراین لازم است اثر خود را در چارچوب داستان کوتاه و با رعایت تمام اصول آکادمیک آن بفرستند. امیدوارم امسال هم دوستان جوان داستان‌های خوب خود را بفرستند و امیدوارم بعد از دو سال سخت کرونایی، برای اختتامیه برنامه مفصلی داشته باشیم چون پنجمین دوره این جایزه است و فکرها و نقشه‌های زیادی برای آن داریم.

پادکست: صدایی که هم‌اکنون می‌شنوید | نویسنده: زینب ذوالفقاری | راوی: ستاره پسیانی

جایزه ارغوان با همکاری رادیو گردون تقدیم می کند

داستان صدایی که هم‌اکنون می‌شنوید

نویسنده/زینب ذوالفقاری

راوی/ستاره پسیانی

موسیقی/مانی مزکی

و با تشکر از حمید بیکی

۱۲ دقیقه

از داستان های برگزیده ی سومین دوره جایزه ارغوان
سال تولید ۱۴۰۰

در igtv ،وبسایت و کانال جایزه ارغوان و همچنین در igtv و کانال رادیو گردون و در sound cloud و اپلیکیشن اپل پادکست در دسترس است

برگزیدگان چهارمین دوره جایزه «ارغوان» معرفی شدند

با یادی از اصغر عبداللهی و کامبوزیا پرتوی و با اجرای پژمان بازغی برگزیدگان چهارمین دوره جایزه «ارغوان» معرفی شدند

چهارمین دوره جایزه داستان‌نویسی «ارغوان» با معرفی برگزیدگان و با گرامیداشت دو نویسنده فقید، اصغر عبداللهی و کامبوزیا پرتوی در مراسمی مجازی به کار خود پایان داد.

اختتامیه این دوره از جایزه با موضوع «آخرین سال قرن» نیز همچون دوره گذشته به دلیل همه‌گیری کرونا به صورت مجازی و در صفحه این جایزه ادبی برگزار شد.

برگزیدگان این جایزه به ترتیب اولویت از دهم تا یکم، به شرح زیر هستند:

دهم: امیرحسین بریمانی از تهران

نهم: الهام وطن خواهان اصفهانی از اصفهان

هشتم: غزل محمدی از تهران

هفتم: علی نادری از اصفهان

ششم: حامد گراوندی از کرمانشاه

پنجم: عباس عظیمی از افغانستان و ساکن اراک

چهارم:مهلا یزدانی احمد آبادی از تهران

سوم: امیر محمد محدثی از تهران

دوم: سید رحیم حسینی‌نژاد از تهران

اول: امیرحسین طالبی‌نیا از تهران

در آغاز، گزارش دبیر این جشنواره، اوژن حقیقی، توسط پژمان بازغی که اجرای برنامه را بر عهده داشت، ارایه شد.

این گزارش از این قرار است:«مفتخريم كه مراسم اهداي جوايز چهارمین دوره‌ي جايزه «ارغوان» با موضوع «آخرین سال قرن» در بخش داستان كوتاه را به دلیل شیوع بیماری کرونا به صورت مجازی در كنار شما جشن مي‌گيريم.
جايزه‌اي كه با هدف ترويج فرهنگ كتاب و كتابخواني و کشف و حمايت از نويسندگان و هنرمندان جوان و با استعداد و تلاش برای ارتقاء جایگاه آنان از سطح آماتوری به سطح حرفه‌ای از شهريور ۱۳۹۶ توسط انتشارات «هفت‌رنگ» آغاز به كار كرد و هدف اصلي آن حمايت از جوانان در حوزه داستان کوتاه است.

شوراي سياست‌گذاري جایزه‌ی «ارغوان» در مهر ۱۳۹۹ بعد از جلسات متعدد، موضوع ، قوانين ، مقررات ،آيين‌نامه و فراخوان چهارمین دوره‌ي این جايزه را تدوین و در مرحله‌ي بعدي چينش هيات انتخاب و داوري را آغاز نمود .

با نظر اين شورا، «آخرین سال قرن» به عنوان موضوع دوره‌ي چهارم جايزه «ارغوان» انتخاب و شرایط سنی شرکت در مسابقه همانند سه دوره گذشته حداکثر ۳۰ سال مقرر شد.

هيات انتخاب بخش داستان (بر اساس حروف الفبا ) متشکل از فرشته احمدی ،میترا الیاتی ، فرهاد توحيدي‌ ، محمد چرم‌شير ، مهسا محبعلي و هيات داوران بخش داستان (بر اساس حروف الفبا ) متشکل از احمد پوري ، حسین سناپور ، لیلی گلستان، ما را در اين مهم ياري كردند كه از تمامي آنها بسيار سپاسگزاريم.

دوره چهارم جايزه «ارغوان» از دي ماه ۱۳۹۹ آغاز و با ۵ روز تمدید مهلت ارسال تا ۲۰ فروردین ۱۴۰۰بیش از ۶۰۰ داستان به دبیرخانه جایزه ارسال شد که از این تعداد ۴۷۳ داستان كوتاه ، واجد شرایط شرکت در مسابقه بودند و از اين تعداد ۱۹۳ نفر آقا و ۲۸۰ نفر از آنها خانم هستند.

هيات انتخاب كار بازخواني آثار را در تاريخ ۱۵ اردیبهشت ماه به پايان رساندند و ۳۰ داستان نهایی را در اختیار هيات داوران قرار دادند که از این تعداد ۱۳ نفر خانم و ۱۷ نفر آقا هستند.

هيات داوران در ۶ خرداد ،۱۰ اثر نهايي را در اختيار دبيرخانه‌ي جايزه قرار دادند.

امروز جايزه «ارغوان» به عنوان جايزه‌اي خصوصي كه داستان‌هاي چاپ‌نشده را داوري مي‌كند، با  كسب تجربيات ارزشمند از هيئات انتخاب و داوران با افتخار اعلام مي‌دارد به هدف خود كه معرفي جوانان مستعد بوده است، رسيده و  از حاميان اين جايزه جناب آقای غلامعلی سلیمانی مدیر محترم کارخانجات کاله، سرکار خانم مستانه مهاجر مدیر استدیو «آوای نفس» ، جناب آقای علیرضا رمضانی مدیر محترم نشر مرکز که کتاب این دوره از جایزه‌ی «ارغوان» توسط این انتشارات به چاپ خواهد رسید، آقای صابر ابر مدیر محترم موسسه فرهنگی و هنری «این /جا »که ده نفر برگزیده این دوره از جایزه را به یک کارگاه  داستان‌نویسی مهمان کردند و در آخر از تمام افرادي كه ما را در اين يك سال همراهي كرده و پشتيبان ما بوده‌اند به خصوص شوراي سياست‌گذاري دوره چهارم متشكل از آقايان ابراهيم حقيقي ، امير اثباتي ، آرش صادقی، بهرنگ تنکابنی و انتشارات «هفت رنگ» كه از هيچ كمكي دريغ نكرده و بدون حضور آنها اين اتفاق ميسر نبود، كمال تشكر را داريم.»

در ادامه، اوژن حقیقی، دبیر این جایزه ادبی در ویدیویی ابراز خرسندی کرد که دوره چهارم جایزه «ارغوان» در این سال سخت کرونایی به سرانجام رسیده است.

او گفت: بسیار علاقه‌مند بودیم اختتامیه این دوره از جایزه را دور هم جشن بگیریم ولی احتیاط کردیم و تصمیم گرفتیم اختتامیه پنجمین دوره را دور هم باشیم .

حقیقی با اشاره به اینکه امسال جایزه «ارغوان» سال پربار و شلوغی داشت، از انتشار کتاب «روشنانقطه» سخن گفت و توضیح داد که علاوه بر انتشار کتاب آثار منتخب سومین دوره جایزه از سوی نشر مرکز، کتاب دیگری نیز با عنوان «روشنانقطه» در این دوره به چاپ رسیده است.

به گفته او، شورای سیاستگذاری جایزه، ده تن از نویسندگان منتخب سه دوره گذشته را دعوت کرد تا داستان کوتاه جدیدی درباره یک موضوع مشخص بنویسند. این کار در پاییز و زمستان انجام شد و ماحصل آن کتاب «روشنا نقطه» است که از سوی نشر «هفت رنگ» منتشر شد و هم اکنون در کتابفروشی‌ها در دسترس است.

دبیر جایزه «ارغوان» یادآوری کرد در روزهایی که ادبیات و کتاب ما این چنین مورد کم‌توجهی قرار گرفته، وظیفه تک تک ماست که به ترویج فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی و حمایت از جوانان کمک کنیم.

حقیقی با قدردانی از حامیان جشنواره، از آنان درخواست کرد در دوره بعدی هم کنار این رودیداد باشند چراکه برای دوره پنجم برنامه‌های گوناگونی تدارک دیده شده است.

پس از پخش گزارشی تصویری از روند برپایی دوره چهارم این جایزه، احمد پوری عضو هیات داوران، با ارایه توضیحاتی درباره کتاب «روشنا نقطه»، عنوان کرد که برای نویسندگان جوان خیلی مهم است که مخاطب خود را پیدا کنند و مطمئن باشند کارشان به دست مخاطب رسیده است.

او با بیان خاطره‌ای از آغاز جوانی خود که اولین داستانش در 19 سالگی او در مجله «فردوسی» منتشر شده بود، یادآوری کرد که این اتفاق لذتی تکرارناپذیر برای او داشته است.

پوری با تاکید بر اینکه نویسنده برای مخاطب می‌نویسد، ادامه داد: نوشتن جدا کردن رویا از خود است. اگر کسی نمی‌خواهد دیگری را در رویایش شریک کند، چرا باید آن را از خود جدا کند و این چنین است که هر هنرمندی در هر رشته‌ای، از رسیدن اثر به مخاطبش لذت می‌برد. به همین قصد بود که جایزه «ارغوان» چنین کتابی را منتشر کرد. اگر این کار تداوم یابد، برای جوانانی که دست به قلم برده‌اند، سکوی بسیار مناسبی خواهد بود.

سپس فرهاد توحیدی، عضو هیات انتخاب جایزه، در ویدیوی دیگری، توضیحاتی درباره چگونگی انتخاب آثار این دوره ارایه کرد.

او گفت که کیفیت داستان‌های برگزیده امسال از دوره‌های گذشته بالاتر بوده است اما تعداد داستان‌های با کیفیت نسبت به سال‌های گذشته افت کرده بود.

توحیدی با تشریح چند نکته یادآوری کرد که نمی‌توان به بسیاری از نوشته‌ها عنوان داستان را داد. شاید دل‌نوشته یا قطعه ادبی نام مناسب‌تری برای آنها باشد و لازم است نویسندگان جوان، با خواندن آثار موفق ایران و جهان، خود را آموزش بدهند وتفاوت متون گونگون را دریابند.

این فیلمنامه‌نویس تاکید کرد که برای نوشتن هر متنی در حوزه ادبیات، انتخاب اولین ایده نادرست‌ترین کار است چون معمولا به ذهن همه می‌رسد. بنابراین بهتر است از ایده‌های بعدی شروع به کار کرد.

توحیدی توضیح داد که پایان یک قرن، فرصت مناسبی برای تعمق در آن بود ولی در داستان‌های رسیده کمتر به این موضوع توجه شده بود.

او به نویسندگان جوان توصیه کرد تا از تجربه زیستی خود استفاده کنند چراکه تجربه زندگی هر کس، یگانه است ولی ابراز تاسف کرد که در میان آثار رسیده، کمتر داستانی می‌توان یافت که بر این موضوع تمرکز کرده باشد.

در ادامه با پخش ویدیویی از رسول صدرعاملی، یاد و خاطره اصغر عبدالهی و کامبوزیا پرتوی، دو نویسنده‌ای که سال گذشته از دنیا رفتند، گرامی داشته شد.

صدرعاملی از عبداللهی به عنوان یکی از معدود کسانی یاد کرد که همه زندگی‌اش با نوشتن گذشت و از این راه اترزاق می‌کرد و این گونه بود که همواره با همسرش، اختر اعتمادی که مترجم چیره‌دستی است، در خانه‌ای کوچک می‌زیست.

این سینماگر توضیح داد که خاستگاه عبداللهی، قصه و ادبیات بود و در زمینه قصه‌نویسی هیچ اعتنایی به ممیزی نداشت و هرگز دنبال حاشیه و دیده شدن نبود. به همین دلیل برای دریافت مجوز آثارش دنبال تقابل نبود تا جایی که هم اکنون هم چند کتاب او در ارشاد در انتظار مجوز است.

او از فعالیت عبداللهی در تمام ژانرهای نوشتاری اعم از داستان کوتاه، رمان، قصه‌هایی برای نوجوانان، ناداستان و … سخن گفت و یادآوری کرد که این نویسنده دوستدار ارتباط با نوجوانان و جوانان بود و شاگردان زیادی در میان این گروه‌های سنی داشته که بعدا چهره‌های موفقی شدند.

صدرعاملی از دوستان نزدیک عبداللهی همچون اکبر رادی، شمیم بهار، نجف دریابندری، صفدر تقی زاده، رضا قاسمی، قاسم هاشمی‌نژاد و هوشنگ گلشیری  هم یاد کرد و از شوق این نویسنده به زندگی صحبت و تاکید کرد که عبداللهی، راه رستگاری یک جامعه نه چندان پیشرفته را در ادبیات و در هنری که ریشه در ادبیات داشته باشد، می‌دانست.

این فیلمساز در ادامه از کامبوزیا پرتوی به عنوان بهترین فیلنامه‌نویس سینمای ایران نام برد که ضمن همکاری با کارگردانان سرشناسی همچون جعفر پناهی ، مجید مجیدی، عباس کیارستمی و … با بسیاری از جوانان همکاری کرد و با صبوری برای جوانانی که اندک استعدادی در آنان می‌دید، وقت می‌گذاشت به طوری که خانه او، پاتوق هنرجویانی بود که از دیگر شهرها برای آموزش سینما به تهران آمده بودند.

صدرعاملی، پرتوی را شخصتی بی‌نیاز خواند که با حداقل‌ها زندگی می‌کرد ولی سرشار از طنازی و طراوت و حرف‌های نگفته بود و علاقه جدی او به ذات سینما بود و هرگز به دنبال اسم و رسم آن نبود.

او از پرتوی به عنوان بهترین دیالوگ‌نویس یاد کرد که حتی ساده‌ترین دیالوگ‌هایش عمق داشت.

صدرعاملی افزود: فیلمنامه‌نویسان خوب، کم نداریم ولی اغلب برای خودشان می‌نویسند اما بخش اعظم فیلمنامه‌های کامبیز برای دیگران بود آن هم نه برای دستمزد چراکه بی‌نیاز بود و سرِ سوزنی حسرت نداشتن، در او نبود. غرق در قصه و کلمه بود و در جهان رویایی خود زندگی می‌کرد. هیچ فیلمنامه متوسط یا شکست خورده‌ای نداشت.

این سینماگر ابراز امیدواری کرد در نسل جدید، افرادی مانند عبداللهی و پرتوی تکرار شوند.

سپس لیلی گلستان، عضو هیات داوران این جایزه درباره تفاوت این دوره با دوره‌های گذشته نکاتی را بیان کرد.

او ابراز خوشنودی کرد که زبان فارسی بسیاری از داستان‌ها در قیاس با گذشته شسته رفته‌تر بوده و تخیل موجود در دو سه قصه ، موجب زیبایی آنها شده بود.

گلستان توضیح داد که نویسندگان جوان فضاهایی واقع‌گرا و ملموس ساخته بودند که شبیه زندگی خودمان بود.

او با بیان اینکه انتخاب سه برگزیده اول سخت بوده است، به نویسندگان جوان توصیه کرد با خواندن داستان‌های کوتاه، آثار کلاسیک و رمان‌های مهم ایرانی و خارجی و متون قدیمی فارسی، به تقویت تخیل و انسجام قصه‌های خود بپردازند.

در پایان برنامه، پژمان بازغی از حامیان این جشنواره قدردانی و ابراز امیدواری کرد جایزه «ارغوان» در دوره‌های بعدی هم همچنان با اقبال جوانان رو به رو شود و در معرفی چهره‌های مستعد جوان، موفق باشد.

برگزیدگان چهارمین دوره جایزه «ارغوان» ۲۰ خرداد معرفی می‌شوند

برگزیدگان چهارمین دوره جایزه «ارغوان» ۲۰ خرداد ساعت ۱۸ معرفی می‌شوند

برگزیدگان چهارمین دوره جایزه داستان‌نویسی «ارغوان» روز پنجشنبه ۲۰ خرداد ماه معرفی می‌شوند.
شورای سیاستگذاری این جایزه امسال نیز همچون سال گذشته به منظور رعایت پروتکل‌های بهداشتی و پایبندی به فاصله گذاری اجتماعی در دوران همه‌گیری کرونا، تصمیم گرفتند مراسم پایانی این جایزه را در فضای مجازی برگزار کنند.
بر همین اساس برگزیدگان چهارمین دوره جایزه «ارغوان» طی مراسمی در صفحه اینستاگرامی این جایزه معرفی خواهند شد.
این مراسم با اجرای پژمان بازغی و با حضور لیلی گلستان و احمد پوری، داوران این جایزه، فرهاد توحیدی ، اعضای هیات انتخاب و با همراهی رسول صدرعاملی و سروش صحت، حسین سناپور ، فرشته احمدی و … ساعت ۱۸ روز پنجشنبه ۲۰ خرداد ماه در صفحه اینستاگرام جایزه ادبی «ارغوان» برگزار می‌شود.

«روشنا نقطه» در کتابفروشی‌ها کتاب منتخبان جایزه «ارغوان» رونمایی شد

«روشنا نقطه» در کتابفروشی‌ها
کتاب منتخبان جایزه «ارغوان» رونمایی شد

در آستانه برگزاری اختتامیه چهارمین دوره جایزه داستان‌نویسی «ارغوان»، از کتاب منتخبان این جایزه رونمایی شد.
این کتاب که نام آن «روشنا نقطه» است، با پیش‌گفتاری از احمد پوری، عضو هیات داوران و با مقدمه‌ای از اوژن حقیقی، دبیر این جایزه ادبی از سوی نشر «هفت رنگ» منتشر شده است.
جایزه «ارغوان» هدف اصلی خود را پس از کشف استعدادهای جوان، معرفی آنان و کمک برای ورود به فضای حرفه‌ای داستان نویسی و نشر می‌داند.
سال گذشته برگزارکنندگان این جایزه با همین هدف، از میان ۳۰ داستان‌نویس جوانی که آثارشان در سه دوره گذشته این جایزه برگزیده و منتشر شده بود، ۱۰ تن را دعوت کردند تا داستان‌هایی با موضوع «عشق و تنهایی» بنویسند.
نویسندگان جوان به دنبال این دعوت، پاییز سال گذشته ۱۰ داستان کوتاه با همین موضوع نوشتند که مراحل چاپ و آماده‌سازی آنها زمستان گذشته و بهار امسال انجام و حالا کتاب آنان «روشنا نقطه» منتشر و در کتابفروشی‌ها عرضه شده است.
هدف از این کار حمایت از این نویسندگان جوان است که همگی از کشف‌های دوره‌های پیشین جایزه «ارغوان» بودند و همینطور آشنایی هر چه بیشتر آنان با فضای حرفه‌ای و نشر کتاب.
احمد پوری در بخشی از پیش‌گفتار این کتاب با امید به بالندگی نویسندگان نونفس نوشته است: «مضمامین داستان‌ها، پرداخت فنی آنها و صیقل‌خوردگی هنری‌شان نشان می‌دهد که این نسل تازه نفس برآنند طرحی نو دراندازند در ادبیات داستانی سرزمین ما.»

آغاز به کار هیات داوران چهارمین دوره جایزه «ارغوان»

آغاز به کار هیات داوران چهارمین دوره جایزه «ارغوان»

هیات داوران چهارمین دوره جایزه «ارغوان» تا چند روز آینده برندگان نهایی خود را اعلام می‌کند. این هیات متشکل از احمد پوری، حسین سناپور و لیلی گلستان کار خود را آغاز کرده است.

این جایزه به همت انتشارات «هفت‌رنگ» و به دبیری اوژن حقیقی برگزار می‌شود. در این دوره 600 نویسنده جوان داستان‌های خود را به دبیرخانه جایزه فرستادند. برای باخبر شدن از کم و کیف داستان‌های این دوره با دو تن از داوران آن، لیلی گلستان و حسین سناپور که از دوره نخست همراه این جایزه بوده‌اند، هم‌کلام شدیم.

حسین سناپور درباره تاثیر جوایز ادبی بر تشویق جوانان به داستان‌نویسی می‌گوید: «بخشی از انگیزه‌های نوشتن برای هر نویسنده‌یی پاسخ‌دادن به نیازهای درونی خودش است، اما این تمام انگیزه‌های نوشتن، شاید برای هیچ‌کس، نیست؛ دیده‌شدن، خوانده‌شدن، درمیان گذاشتن حرف‌ها و درکی که از جهان داریم با دیگران، حتماً بخش دیگری از این انگیزه‌هاست. در این وانفسایی که هر کسی بسیار به سختی کتاب می‌تواند منتشر کند، مجله‌هایی که داستان چاپ کنند اصلاً تناسبی با آن چه نوشته می‌شود، ندارد و بسیار اندک است. چه جایی می‌ماند برای خوانده‌شدن و دیده‌شدن داستان‌های جوانان در سراسر کشور؟ به نظر من، اگر هنوز داستان‌نویسی ما به‌رغم همه‌ی مصائبی که با آن مواجه است، می‌تواند سالی چند کتاب خوب بیرون بدهد و چند چهره‌ی تازه معرفی کند، دلیل اصلی‌اش وجود جوایز متعدد داستان کوتاه در دهه‌های ۸۰ و شاید اوایل ۹۰ بوده است. این جوایز داستان کوتاه بودند که نسل امروز داستان‌نویسی ما را در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ به‌وجود آوردند و از بین‌ رفتن بسیاری‌شان به معنای آن است که آن موج داستان‌نویسی خوب ما دارد از بین می‌رود و دیگر می‌ماند هر دهه‌یی دو سه چهره‌، و بعد از این دیگر با تعداد بالای نویسنده‌گانی که هر سال دو سه تاشان جایزه بگیرند یا کتاب‌شان معروف شود، روبه‌رو نخواهیم بود، مگر این‌که همین جوایز داستان کوتاه تعدادشان خیلی بیش از اینی بشود که حالا هست. اگر مثلاً در آمریکا سالی قریب هزار جایزه یا بیش‌تر برگزار می‌شود، ما هم باید حداقل ۵۰ جایزه‌ی داستان کوتاه داشته باشیم، اگر می‌خواهیم هم‌چنان داستان‌نویسی‌مان محل بروز استعدادها باشد، و البته با تربیت کتاب‌خوان‌ها در مدارس و دانشگاه‌ها این استعدادها را حفظ کنیم و پرورش دهیم.»

اما لیلی گلستان در ارزیابی داستان‌های چهارمین دوره این جایزه و در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توانیم امیدوار باشیم که روندی رو به رشد داشته‌ایم، می‌گوید: « هر سال داستان‌ها حرفه‌اي‌تر مي‌شوند و من خيلي خوب اين روند حرفه‌اي شدن را حس كردم و باعث اميدواريم شد كه جوان‌ها هر بار به اين موضوع جدي‌تر و با وسواس بيشتري روبرو مي‌شوند . قصه‌ها را روبه رشد ديدم و احساس كردم كه شركت در اين مسابقه و برنده شدن در آن برايشان مهم است . بخصوص اين كه از قصه‌هاي برگزيده ، كتاب منتشر مي‌شود و چاپ نوشته در يك كتاب يعني برآورده شدن آرزوي منِ نويسنده‌ي جوان . بنابراين همه نهايت سعي‌شان را در بهتر كردن زبان فارسي قصه و در انسجام و روند قصه كرده‌اند و اين به خوبي احساس مي‌شود و اصلا قابل مقايسه با برخي از قصه‌هاي دوره‌ي اول نيست .»

سناپور هم در پاسخ به همین پرسش چنین توضیح می‌دهد: «من به همراه خانم گلستان و آقای پوری فقط داستان‌‌های منتخب داوران مرحله‌ی اول را می‌خوانیم، یعنی سی داستان منتخب را. در این لحظه بیش‌تر داستان‌ها را خوانده‌ام، اما نه هر سی تا را. می‌توانم بگویم برخلاف دوره‌ی قبل که رشد قابل‌توجهی نسبت به دوره‌ی پیش از آن داشتیم، این دوره انگار داستان‌ها نه به‌تر شده‌اند و نه بدتر. تقریباً وضعیت مشابهی دارند. البته این‌طور که شنیده‌ام، به خاطر کرونا و برگزاری مجازی جشن دوره‌ی قبل، تعداد داستان‌های کم‌تری ارسال شده است. باز برخلاف دوره‌ی قبل که نسبت به پیش از آن رشد قابل‌توجهی داشت، می‌شود حدس زد که یا دوستان جوان‌مان از این دوره باخبر نشده‌اند، یا دل‌سردی فراگیر جمعی، این جا هم به آن‌ها سرایت کرده. شاید هم اشتباه می‌کنم و توقع من ناخودآگاه این بوده که هر سال پیش‌رفت چشم‌گیری ببینم و چون ندیده‌ام، این‌طور خیال کرده‌ام. به‌هرحال، همین اندازه هم در این شرایط مرا راضی نگه می‌دارد.»

گلستان درباره حضور ویروس کرونا و تاثیر احتمالی آن بر داستان‌های رسیده، می‌گوید: در چند قصه خواندم كه از اين ويروس لعنتي! ياد شده ولي نه همه‌ي قصه‌ها .

سناپور نیز در این زمینه یادآوری می‌کند: «موضوع این دوره‌ی جایزه «آخرین سال قرن» بوده که طبیعتاً با کرونا هم گره خورده است. تا جایی که یادم است،‌ اغلب داستان‌ها کم یا زیاد به کرونا مربوط بوده‌اند. از این جهت در آینده حتماً مرجعی ادبی برای ارجاع به این سال خواهند بود. البته ماجرای اصلی داستان‌ها معمولاً چیز دیگری است و این نشان می‌دهد که وضعیت کرونایی، در عین اهمیت، مهم‌تر از مسائل دیگر نویسنده‌گان نبوده است. شاید برای جوامع غربی این مسئله‌ی اول‌شان بوده، اما به نظرم برای ما نبوده. دست‌کم برای جوانان‌مان نبوده. داستان‌ها که این‌طور می‌گویند.»

پرسش بعدی ما درباره خانه‌نشینی دوره کروناست و اینکه این وضعیت سبب شده تا جوانان بیشتری دست به قلم شوند و داستان‌های بیشتری نوشته شود؟

پاسخ گلستان به این پرسش چنین است: «كرونا باعث شد كه به مساله‌ي مرگ و زندگي و مشكلات اين بيماري فكر كنند و بالطبع گاهي هم اتفاق مي‌افتد كه اين فكرها به صورت قصه روي كاغذ بيايند اما اين كه باعث ترغيب آنها به قصه‌نويسي شود، نه .»

سناپور هم در این زمینه می‌گوید: «بر اساس تعداد داستان‌های ارسالی اگر بخواهیم قضاوت کنیم، باید بگوییم نه، نشده. خانه‌نشینی در مثلاً ترکیه باعث شد کتاب دو برابر سال پیش از آن فروش برود اما در ایران این‌طور نبوده، چون کرونا همراه شد با وضعیت بد اقتصادی و نگرانی برای آینده و تشدید میل مهاجرت و این چیزها. پس انگار طبیعی است که کم‌تر هم نوشته باشند.»

مراقبت از برگزیدگان و رها نکردن آنان، موضوعی است که در بسیاری از جایزه‌ها و جشنواره‌ها فراموش می‌شود ولی گلستان این نکته را یادآوری می‌کند که كار مهمي كه جايزه‌ي «ارغوان» مي‌كند، يكي انتشار كتاب است و از آن مهم‌تر برپايي دوره‌هاي ورك‌شاپ نويسندگي است كه بسيار مفيد است و نويسندگان جوان ما مي‌توانند از اين كلاس‌ها خيلي بياموزند. هيات انتخاب و داورها هميشه در دسترس‌اند و كلي بعد از جايزه با ما تماس مي‌گيرند و مشورت مي‌خواهند . بنابراين بعد از جايزه، ايشان را رها نمي‌كنيم و در كنارشان هستيم .

سناپور هم درباره این موضوع می‌گوید: «در درجه‌ی اول با استمرار و امید به این‌که این تشویق‌ها ادامه پیدا خواهد کرد و بعد این‌که،‌ به جز چاپ داستان‌های برگزیده‌گان (که امیدوارم هر سال تعدادشان بیش‌تر شود)، کلاس‌های آموزشی بیش‌تری هم براشان برگزار شود (چنان که تا حالا هم کلاس‌هایی برگزار شده)، شاید دورهمی‌های مجازی‌ ماهانه براشان فراهم شود تا با هم ارتباط‌شان حفظ شود،‌ و البته مبلغ جایزه و تعداد برنده‌هاش بیش‌تر شود. چیز دیگری به ذهنم نمی‌رسد.»

او درباره حضور پررنگ فضای مجازی در زندگی امروز و تاثیر آن بر گرایش جوان‌ترها به مقولاتی مانند کتاب‌خوانی و داستان‌نویسی توضیح می‌دهد:«فضای مجازی با همه‌ی تأثیرات مثبتی که روی زنده‌گی‌مان داشته، اما این ظرقیت را دارد که ما را و به‌خصوص جوان‌ها را کاملاً در خودش غرق کند، آن هم به عنوان مصرف‌کننده، نه تولیدکننده. یا تبدیل‌مان کند به تولیدکننده‌ی چیزهای اغلب بی‌مصرف و سطحی. به نظرم ما که گویا چند دهه‌یی است که شیفته‌ی چیزهای نو یا درواقع ابزارهای نو هستیم، استفاده‌مان از این ابزارهای نو بیش از اندازه است و به‌ظاهر تا از جهان عقب نمانده باشیم و یا گاهی هم به ضرورت‌های فرهنگی، غرق در این ابزارهای نو می‌شویم. و البته جوان‌ها بیش‌تر. داستان اتفاقاً یکی از چیزهایی است که می‌تواند رابطه‌ی ما را با جهان‌ عمیق کند، نگاه‌مان را به عمق اتفاقات و آدم‌ها ببرد و کاری کند تا هم به‌تر ببینیم و هم به‌تر بشنویم و با درون آدم‌ها هم به‌خصوص آشناترمان کند. اگر نگران جنبه‌های منفی فضاهای مجازی هستیم و نگران بسیار عوامل دیگر، باید کمک کنیم تا همه داستان بخوانند و علاقه‌مندان به نوشتن، بنویسند. باید روشن باشد که زمینه‌سازی این کار باید برای جوان‌ها بیش‌تر باشد و بیش‌تر نگران آن‌ها باشیم.»

گلستان هم در پاسخ به آخرین پرسش که آیا کنار گذاشتن برگزیدگان دوره‌های قبل، به حرفه‌ای‌تر شدن جایزه کمک می‌کند، می‌گوید:«كنار گذاشتن بر گزيدگان، جاي بيشتري باز مي‌كند براي ديگران ولي به شخصه خيلي موافق اين كار نيستم. شما مي‌توانيد بيش از يك بار جايزه‌ي من بوكر يا چند بار اسكار بگيريد! البته بعضي از جوايز دنيا همين قانون را دارند مثل جايزه‌ي گنكور كه فقط يك بار به هر نفر داده مي‌شود. اين بيشتر به  مساله‌ي سليقه مربوط مي‌شود. خوشبختانه جايزه‌ي «ارغوان» به خوبي جاي خودش را در دل اهل ادب جوان باز كرده و باعث شور و شوق بسيار در آنها شده و همين باعث اميدواري و خوشحالي است كه مي‌بينيم راه را درست رفته و نتيجه‌ي مثبت گرفته است. با آرزوي موفقيت هرچه بيشتر برای این جايزه.»

داستان‌های راه یافته به مرحله داوری جایزه «ارغوان» معرفی شدند

داستان‌های راه یافته به مرحله داوری جایزه «ارغوان» معرفی شدند

اسامی داستان‌های راه یافته به مرحله داوری چهارمین دوره جایزه «ارغوان» منتشر شد.
هیئت انتخاب این جایزه با بررسی بیش از ۶۰۰ داستان رسیده به دبیرخانه با موضوع «آخرین‌ سال قرن» داستان‌های زیر را برای شرکت در مرحله داوری معرفی کرد:
غزل محمدی/ «آب آشنا»
مهدی پورفرد/ «جای چای قهوه بنوش»
عرفان مرزبان/ «مثل روزهای قبل باش»
فاطمه باقری/ «پسری که در وان خانه‌اش غرق شد»
نیما صادق‌بیان/ «آش قرمز»
فاطمه (مژگان) راد فر/ «جنّک»
امیرحسین طالبی‌نیا/ «رسول»
غزال شاهمردانی/ «روشن»
امیر عباس‌زاده/ «آخرین برف قرن»
سحر زعفرانیه/ «مسئله جدی»
حامد گراوندی/ «آماری شصت و دو»
علیرضا حضرتی/ «نجیب»
محیا مرادی نسب/ «هیچ»
غزل همتی/ «دانه‌ی مردن»
سید رحیم حسینی نژاد/ «ارسطو، کانت ، جرمی بنتهام»
سحر کبیری/« واقعیت من کجاست؟!»
علیرضا رسولی/ «در جستجوی بیژن»
الهام وطن خواهان اصفهانی/ «جشن سده»
مهدی حسینعلی خانی/ «سال گاو»
ابوالفضل پروین/ «دیفن باخیا»
علی نادری/ «گورگَرد»
عباس عظیمی/ «پدربزرگ میان آفتابگردان‌هایش گم شد»
فاطمه جی افزام/ «سوچکه»
نوید عظیمی دیزج/ «بقا»
مهلا یزدانی احمدآبادی/ «گور پدر جو»
زهرا تیماجچی/ «نقاشی ژاپنی»
امیرمحمد محدثی/ «ناخوشی باد»
فرزین مانیان/«برج بابل»
امیرحسین بریمانی/ «دو نامه پایانی قرن چهاردم»
حمیده تیموری/ «سال صفر»
لیلی گلستان، احمد پوری و حسین سناپور داوران چهارمین جایزه داستان کوتاه «ارغوان» هستند و برگزیدگان نهایی این جایزه در مراسم پایانی معرفی خواهند شد. تاریخ برگزاری اختتامیه متعاقبا اعلام می‌شود.