خبر ها

داستان‌های برگزیده پنجمین دوره جایزه «ارغوان» منتشر شد

مجموعه داستان دوره پنجم جایزه «ارغوان» با موضوع «دروغ» از سوی نشر «مرکز» منتشر شد.

علاقه‌‌مندان میتوانند این کتاب را از فروشگاه نشرمرکز و تمام کتاب‌ فروشی‌ها خریداری کنند.

به گزارش روابط عمومی این جایزه، در این مجموعه، داستان‌های برگزیدگان پنجمین دوره جایزه «ارغوان» که همگی زیر ۳۰ سال بوده‌اند، منتشر شده است.

این مجموعه با مقدمه‌ای از محمد چرمشیر (عضو هیات انتخاب این جایزه ادبی) و با گردآوری اوژن حقیقی، دبیر این جایزه به چاپ رسیده و دربردارنده ۱۰ داستان‌ کوتاه است. برگزیدگان دوره پنجم جایزه «ارغوان» که داستان‌های آن‌ها در این مجموعه به چاپ رسیده، بر اساس رتبه کسب‌شده به شرح زیر هستند: 

نوید عظیمی، آرمان عابدیان، پردیس خلجی، رحمان حسینی، مهسا شاملو، مهران صفرخانی، محدثه سارانی، سعید قلی‌زاده، واله ساجدی، دنیا چهرازی.

برگزیدگان پنجمین دوره جایزه «ارغوان» معرفی شدند

پنجمین دوره جایزه ادبی «ارغوان» با معرفی برگزیدگان و بزرگداشت پرویز دوایی به کار خود پایان داد.

به گزارش دبیر خانه این جایزه آیین پایانی این جایزه، شامگاه جمعه ۲۰ خرداد ماه در پردیس موسیقی و تئاتر باغ کتاب تهران و با یک دقیقه سکوت برای همدردی با هم‌وطنانی که در چند وقت اخیر در حادثه‌های غم‌انگیز متروپل آبادان، قطار مشهد و ساختمان کرمانشاه جان باخته‌اند، آغاز شد.

سپس پژمان بازغی که همچون دوره‌های گذشته، اجرای این برنامه را بر عهده داشت، گزارش اوژن حقیقی، دبیر این جایزه را درباره روند کار پنجمین دوره جایزه «ارغوان» با موضوع «دروغ» خواند.

در ادامه، قطعاتی موسیقی با هنرمندی امید نعمتی، شقایق صادقیان و سردار سرمست اجرا شد.

پخش کلیپی درباره پنجمین دوره «ارغوان»، بخش بعدی این برنامه بود.

سپس فرشته احمدی به عنوان نماینده هیات انتخاب با ابراز خوشنودی از همکاری‌اش با این جایزه ادبی در چند سال اخیر گفت: در این سال‌ها جایزه ارغوان توانسته ویژگی‌های خاص خود را پیدا کند که گاهی با اعتراض‌هایی مانند محدودیت گروه سنی، تعیین سوژه و … رو به رو شده است در حالیکه اینها وجه تمایز این جایزه در قیاس با جوایز دیگر است.

او داستان‌های امسال را که با موضوع «دروغ» نوشته شده‌اند، اعجاب‌آور و در عین حال

غم‌انگیز توصیف کرد که آیینه تمام‌نمای ایران امروز هستند.

احمدی، انتشار آثار برگزیده و برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای برگزیدگان را از دیگر وجوه مثبت این جایزه خواند.

سپس جوایز برگزیدگان با همراهی میترا الیاتی و فرشته احمدی به ترتیب زیر اهدا شد.

برگزیده دهم: دنیا چهرازی از تهران

نهم: واله ساجدی از تهران

هشتم: سعید قلی زاده از  تبریز

هفتم: محدثه سارانی از گلستان

ششم: مهران صفرخانی از تهران

پنجم: مهسا شاملو از تهران

چهارم: رحمان حسینی از افغانستان

در ادامه، برگزیدگان اول تا سوم با حضور احمد پوری، حسین سناپور و لیلی گلستان، هیات داوران جایزه ارغوان معرفی شدند.

سوم: پردیس خلجی از همدان

دوم: آرمان عابدیان

اول: نوید عظیمی از کرج.

در این بخش پوری، به عنوان نماینده هیات داوارن، توضیحی درباره اضافه شدن بخش برنده برندگان و ضرورت برگزاری جوایز ادبی در معرفی جوانان مستعد ارایه کرد.

این داستان‌نویس و مترجم با تعریف خاطراتی از دوره جوانی خود و انتشار اولین داستانش در مجله فردوسی تاکید کرد: حق جوانان مستعد ماست که شناخته شوند و در این مسیر، جایزه «ارغوان» با مستقل بودن خود توانسته محبوبیت بسیاری به دست آورد.

او اضافه کرد: از بین برندگان این جایزه، برنده‌ای داریم که توانست خودش کتابش را منتشر کند در حالیکه باور نداشت روزی نویسنده شود.

پوری خطاب به جوانان علاقه‌مند به داستان‌نویسی گفت: هرچند همه به تشویق نیاز داریم ولی به سماجت و استقامت هم احتیاج داریم.

در ادامه برنامه، بزرگداشت پرویز دوایی با حضور هوشنگ گلمکانی، منتقد و پژوهشگر سینما برگزار شد.

او، دوایی را توصیف‌کننده و ستایشگر عشق، زیبایی، رویا و خاطره دانست و ادامه داد: هرچند به دوایی نقد می‌شود که همواره از گذشته و نوستالژی می‌گوید در حالیکه موضوع نوشته‌های غیرسینمایی او فقط خاطره‌های دوران کودکی و نوجوانی نیست بلکه او گاه چنان آدمی را در یک لحظه خاص غرق می‌کند که هیچ ارتباطی هم به نوستالژی ندارد.

گلمکانی اضافه کرد: از میان همه هنرمندان تمام رشته‌ها و در همه دوران‌ها هیچ کس برایم جایگاه پرویز دوایی را ندارد.

او در ادامه از حال نامساعد دوایی خبر داد و ابراز تاسف کرد: ایشان چند ماه پیش گرفتار حادثه‌ای شد و وقتی حالش را پرسیدم، گفت حال مرا نپرس! اما فکر کردم از حال بد او به شما خبر بدهم. شاید امواج مثبت شما در بهبود حال او موثر باشد.

گلمکانی سخنان خود را این گونه به پایان رساند: همواره یکی از عشق‌های من این بوده که برای تمام کسانی که دوست‌شان دارم، قطعه‌ای از پرویز دوایی بخوانم هرچند که همیشه متاثر می‌شوم و نمی‌توانم نوشته او را تا به آخر بخوانم.

بعد از این بزرگداشت، برگزیدگان بخش برنده برندگان با حضور احمد پوری، حسین سناپور و لیلی گلستان به این شرح اعلام شد:

برگزیده دهم: ندا جبراییلی

نهم: عباس عظیمی از افغانستان

هشتم: منوچهر زارع‌پور

هفتم: مهیا مرادی‌نسب

ششم: احسان منصف خوش حساب

پنجم: سید رحیم حسینی‌نژاد

چهارم: امیر محمد محدثی

سوم: زهرا گودرزی

دوم: غزل محمدی

اول: فرناز قربانی

ابراهیم حقیقی، حسن معجونی، مسعود فروتن، عباس یاری،  بهرام دهقانی، محمدرضا غفاری،کاوه سمندریان، جوانه دلشاد، کیوان کثیریان، میلاد صدر عاملی،آرش صادق بیگی و … از دیگر حاضران در این برنامه بودند.

آغاز به کار هیات داوران پنجمین دوره جایزه داستان‌نویسی ارغوان

احمد پوری، عضو هیات داوران جایزه داستان‌نویسی «ارغوان» همزمان با آغاز به کار هیات داوران این جایزه، ارزیابی خود را از آثار رسیده به پنجمین دوره جایزه «ارغوان» بیان کرد.

به تازگی هیات داوران پنجمین دوره جایزه داستان‌نویسی «ارغوان» کار خود را آغاز کرده است.

احمد پوری، داستان‌نویس، مترجم و مدرس داستان‌نویسی، امسال نیز همچون دوره‌های گذشته به عنوان یکی از اعضای شورای داوری، با این جایزه همکاری دارد.

او در گفتگو با دبیر خانه این جایزه اضافه شدن بخش برنده برندگان را که ویژه برگزیدگان دوره های پیشین این جایزه است، بسیار مثبت ارزیابی کرد.

او معتقد است که اضافه شدن بخش برنده برندگان به پنجمین دوره جایزه ارغوان، سبب شده این دوره در قیاس با دوره‌های پیشین، تفاوت مثبتی داشته باشد.

پوری گفت: ارزیابی روند پیشرفت برندگان چهار دوره قبلی جایزه و بررسی رشد کار آنان ، نتیجه مثبتی بود که با اضافه شدن این بخش مشخص شد. خوشبختانه از نظر من و دیگر همکاران شورای داوری، سطح داستان‌ها در بخش برنده برندگان بسیار بالا رفته است و این پیشرفت به صورت چشمگیری دیده می‌شود که همه داوران از این بابت بسیار خوشحال هستند.

او در عین حال ادامه دارد: ولی واقعیت این است که آثار رسیده به بخش اصلی جایزه را ضعیف دیدم که این موضوع جای تامل و بررسی دارد. چراکه قبلا دست‌کم از نظر معیارهای شخصی من سطح کیفی داستان‌ها به این شکل نبود اما امسال این تفاوت در ارزیابی شخصی من محسوس بود.

پوری در پاسخ به این پرسش که جایزه «ارغوان» در این چند سال چقدر در میان جوانان علاقه‌مند به داستان‌نویسی شناخته شده است، توضیح داد: به دلیل ارتباطاتی که در کلاس‌های مختلف داستان‌نویسی و دوره های آموزشی متفاوت با جوانان دارم، می‌توانم با اطمینان بگویم هم اکنون نام «ارغوان» به عنوان یک جایزه داستان‌نویسی کاملا جا افتاده و این خوشحال‌کننده است.

این داستان‌نویس و مترجم در پاسخ به پرسشی درباره تداوم بخش «برنده برندگان» در دوره‌های بعدی این جایزه نیز گفت: درباره این موضوع شک دارم. بهتر است که این بخش هر چند سال یک بار در کنار بخش اصلی برگزار شود.

لازم به یادآوری است که برگزیدگان پنجیمن دوره جایزه داستان‌نویسی «ارغوان» هفته سوم خرداد ماه معرفی خواهند شد.

معرفی شرکت کنندگان بخش برنده برندگان پنجمین دوره جایزه “ارغوان”

نامزدهای نهایی پنجمین دوره جایزه ادبی «ارغوان» معرفی شدند

۳۰ داستان راه یافته به مرحله داوری پنجمین دوره جایزه ادبی «ارغوان» معرفی شدند.
به گزارش روابط عمومی این جایزه، هیات انتخاب پنجمین جایزه داستان‌نویسی «ارغوان» متشکل از فرشته احمدی، میترا الیاتی، فرهاد توحیدی، محمد چرم‌شیر، آیدا مرادی آهنی با بررسی بیش از ۶۰۰ داستان رسیده به این دوره از جایزه، ۳۰ اثر را به عنوان آثار راه یافته به بخش نهایی این جایزه معرفی کردند.
پنجمین دوره جایزه «ارغوان» با موضوع «دروغ» و در دو بخش اصلی و برنده برندگان به دبیری اوژن حقیقی برگزار می‌شود .
هیات داوران این دوره از جایزه، لیلی گلستان، احمد پوری، حسین سناپور در کنار دو داور مهمان، مژده دقیقی و ابو تراب خسروی، برگزیدگان نهایی این جایزه را در اختتامیه آن که خرداد ماه برگزار می‌شود، معرفی خواهند کرد.
اسامی داستان‌های راه یافته به مرحله داوری این دوره از جایزه به شرح زیر است:
۱- ستایش نوری/ ژیان قرمز
۲-ایمان شیخ‌احمدی/ دم جنبانک
۳-عرفان حیدری/سه هزار کلمه برای بودن یا نبودن
۴-پردیس خلجی/ به خاطر دروغ بود
۵-فرزاد شیرمرد/سلام، خداحافظ
۶-امیرمهدی عصاری/سیاهی برای م
۷-سپیده فلاح‌فر/عمومی
۸-نوید عظیمی دیزج/گل
۹-سعید قلیزاده/دکمه دروغ
۱۰-واله ساجدی/ملاقات
۱۱-دنیا چهرازی/تلاشی ناکام برای خوابی آسوده
۱۲-نهال قربانی چگنی/ماهی‌ها غیبشان زده بود
۱۳-علی نیک‌جو/درباره گربه‌ها مطمئن نیستم
۱۴-کمال‌الدین نوروزی چگینی/کاش میشد بروم توی قاب
۱۵-شادان زیدآبادی‌نژاد/گاف
۱۶- آرینا محمودی/سولانژ
۱۷-میلاد سلامی/مهم نیست
۱۸- سید علیرضا خضری/ مادر
۱۹-فروغ صدقی امیری/ ضرب سه رقمی در سه رقمی
۲۰- رحمان حسینی/بگریز
۲۱- مهدی حسینعلی‌خانی/ نام من بدریش
۲۲-پارسا قاضی زاهدی/ بازرسی ویژه
۲۳-مهسا شاملو‌فرهمند- سیرک ساحلی
۲۴- مهران صفرخانی/ بیز بیست،سیز یوز
۲۵-سپیده خاکسار مشگنانی/ اضافه دماغ پینوکیو
۲۶-لیلا جبرائیل‌پور/ قمر نه، سیاه‌چاله
۲۷-آرمان عابدیان/ کادو
۲۸-سید محمد موسوی کیفته/ دایره
۲۹-حمیده تیموری/نیکوکار
۳۰-محدثه سارانی/تبادر

آغاز به کار هیات داوران بخش برنده برندگان پنجمین دوره جایزه ارغوان

مژده دقیقی و ابوتراب خسروی که به عنوان دو داور مهمان در کنار لیلی گلستان، احمد پوری و حسین سناپور با پنجمین دوره جایزه ادبی “ارغوان” همکاری دارند، از تاثیر جوایز ادبی بر تشویق جوانان به داستان نویسی می گویند.
جایزه ادبی ” ارغوان” در پنجمین دوره خود بخش تازه ای را با نام برنده برندگان اضافه کرده است که برگزیدگان دوره های پیشین این جایزه در آن شرکت می کنند.
هرچند یکی از مهمترین کارکردهای جوایز ادبی، معرفی چهره های مستعد تازه است، اما مراقبت از این چهره ها و رها نکردن آنان هم اهمیتی کمتر از معرفی شان ندارد.
جایزه ارغوان با تعریف بخش “برنده برندگان” می کوشد زمینه بیشتری برای مراقبت از چهره هایی فراهم اورد که در این جایزه معرفی شده اند.

مژده دقیقی و ابوتراب خسروی، به عنوان داوران این بخش که این روزها مشغول ارزیابی آثار این بخش هستند، خوشنودند که با برگزاری جوایز ادبی، جوانان علاقه مند به داستان نویسی دست به قلم می شوند.

دقیقی در آغاز سخنان خود دوره ای را یادآوری می کند که مطبوعات و نشریات مکتوب رونق داشتند و بهترین فضا برای انتشار داستان کوتاه به شمار می امدند.
او می گوید: در دوران رونق مطبوعات، مجلات و نشریات، بهترین مجال را برای معرفی نویسندگان جوان و چاپ آثار آنان فراهم می کردند اما حالا که رسانه های مکتوب، بشدت ضعیف شده و خود درگیر بحران های جدی هستند، طبیعتا دیگر نمی توانند بستری برای نویسندگان جوان ایجاد کنند. در چنین وضعیتی، جوایزی مانند ارغوان که ویژه داستان های چاپ نشده برگزار می شود، بسیار ارزشمند هستند.
او که پیش تر داوری جوایزی همچون گلشیری و مهرگان را بر عهده داشته است، ادامه می دهد: معمولا تک داستان های چاپ نشده، فضای چندانی برای معرفی ندارند و جایزه ارغوان در شناساندن این آثار نقش مهمی دارد.
دقیقی هم که به نقش پررنگ فضای مجازی در زندگی امروزی باور دارد، درباره تاثیر جوایز ادبی در تشویق جوانان به داستان نویسی می گوید: فضای مجازی جای خیلی چیزها را در زندگی امروز ما گرفته و زندگی بخشی از جوانان ما در این فضا خلاصه شده است. بسیاری از جوانان ما خواندن و نوشتن را کنار گذاشته اند و بتدریج با کتاب و مطبوعات بیگانه شده اند. آنان به فکرشان اجازه نمی دهند در جهانی خارج از فضای مجازی به پرواز دربیاید. بنابراین امیدوارم با برگزاری جوایز ادبی بویژه آنهایی که به جوانان اختصاص دارد، همچون جایزه ارغوان، بار دیگر بستر مناسبی برای خلق داستان فراهم شود.
او از شتابزده بودن فضای اینستاگرام صحبت می کند و می افزاید: در فضایی مانند اینستاگرام، داستان شکل نمی گیرد. در این فضای شتابزده، نه نویسنده مجال کافی برای خلق یک اثر داستانی دارد و نه خواننده فرصت کافی برای تامل و دقت نظر در خواندن آن.
او البته تاکید می کند تاثیر جوایز ادبی در تشویق جوانان به داستان نویسی، تدریجی است و باید در این زمینه شکیبا باشیم.
اما ابوتراب خسروی، دیگر داور این بخش هم معتقد است جوایز ادبی، فارغ از ارزش های مادی و معنوی خود، بهترین فرصت برای معرفی استعدادهای جوان به جامعه کتاب خوان است.
او که مانند دیگر هم صنفان خود از شمارگان پایین کتاب در جامعه امروز ما غمگین است، ادامه می دهد: در جامعه امروز که شمارگان کتاب این چنین اسف انگیز است، بیش از هر چیزی نیازمند بسترسازی برای تربیت خوانندگان کتاب هستیم.
او از تاثیر متقابل خواندن و نوشتن می گوید و توضیح می دهد: یک نویسنده درخشان، ابتدا یک خواننده درجه یک است که بعدتر به نویسنده ای شاخص تبدیل می شود. بنابراین بیش از هر جیزی، به پرورش مخاطب کتاب نیاز داریم.
خسروی در ادامه ابراز تاسف می کند: در سیستم آموزشی ما مخاطب کتابخوان تربیت نمی شود و در سیستم چاپ و نشر هم که اصولا با موانع گوناگونی رو به رو هستیم که کار را بویژه برای نویسندگان جوان، دشوار می کند. چنین فضایی، مانع توسعه مخاطبان ادبیات می شود.
این داستان نویس، ادبیات را مهمترین شاخصه فرهنگی جامعه ما می داند و اضافه می کند: با توجه به نقش مهم ادبیات در فرهنگ ما، هدف اصلی جوایز ادبی و دیگر تلاش هایی که در این زمینه انجام می شود، برای بسترسازی و توسعه ادبیات و معرفی استعدادهای تازه در این زمینه است.
خسروی اما به نمره دهی و امتیاز دهی باور ندارد و در این باره می گوید: هر اثری ویژگی های خود را دارد و آثار ادبی قابل قیاس نیستند ولی ما ناچاریم به دلیل محدودیت، دست به قیاس بزنیم.
او یادآوری می کند که آثار درخشان ادبی، هر یک ویژگی و اثرگذاری خود را دارند که در کنار یکدیگر فرهنگ جامعه را توسعه می دهند. همچنانکه هر نویسنده، با اثر خود، ذهن و زبان جامعه خویش را توسعه می دهد.
خسروی تاکید می کند که رتبه بندی آثار در جوایز ادبی، از سر ناچاری و به دلیل محدودیت است ولی هدف اصلی همه جوایز، معرفی نویسندگان جوان و به رسمیت شناختن آنان است.
او درباره مراقبتها و حمایتهابی که جایزه “ارغوان” از برگزیدگان خود انجام می دهد، می گوید: کسی که نویسنده است، همین که کارش را شروع کند، راه خود را پیدا می کند و کار جایزه ارغوان هم قابل تقدیر است چراکه این جوانان مستعد را معرفی می کند و هم زمینه ای برای انتشار آثار آنان فراهم می آورد، چراکه در شرایط فعلی، کمتر ناشری بر چاپ نویسنده ای ناشناس، سرمایه گذاری می کند.
او که باور دارد، ستارگان آینده ادبیات ما در میان همین جوانان هستند، تاکید می کند که پشتیبانی و حمایت جایزه ارغوان قطعا در تداوم کار این جوانان موثر خواهد بود و این جایزه از این نظر نیز ارزشمند است.

داستان‌های برگزیده چهارمین دوره جایزه «ارغوان» منتشر شد

مجموعه داستان دوره چهارم جایزه «ارغوان» با موضوع «آخرین سال قرن» از سوی نشر «مرکز» منتشر شد.

علاقه‌‌مندان میتوانند این کتاب را از فروشگاه نشرمرکز و تمام کتاب‌ فروشی‌ها خریداری کنند

این مجموعه با مقدمه‌ای از فرشته احمدی (عضو هیات انتخاب این جایزه ادبی) و با گردآوری اوژن حقیقی، دبیر این جایزه به چاپ رسیده و دربردارنده ۱۰ داستان‌ کوتاه است. برگزیدگان دوره چهارم جایزه «ارغوان» که داستان‌های آن‌ها در این مجموعه به چاپ رسیده، بر اساس رتبه کسب‌شده به شرح زیر هستند:
امیرحسین طالبی‌نیا، سید رحیم حسینی‌نژاد، امیر محمد محدثی، مهلا یزدانی احمد آبادی، عباس عظیمی، حامد گراوندی، علی نادری، غزل محمدی، الهام وطن خواهان اصفهانی، محیا مرادی نسب.

برگزیده‌ی جایگاه دهم با زیر پا گذاشتن قوانین جایزه ارغوان و با اطلاع قبلی از قوانین چاپ و نشر حامی این جایزه، از واگذاری اثر خود برای چاپ در کتاب ممانعت به عمل آورد و داستان ایشان از کتاب حذف و داستان جایگاه یازدهم جایگزین آن گردید.

آغاز به کار هیات انتخاب پنجمین دوره جایزه «ارغوان»

تعدادی از اعضای هیات انتخاب پنجمین دوره جایزه داستان‌نویسی «ارغوان» همزمان با آغاز به کار این هیات، از تاثیر جوایز ادبی بر تشویق نویسندگان جوان گفتند و عنوان کردند در دوران فترت هنری به سر می‌بریم .

فرشته احمدی، فرهاد توحیدی و میترا الیاتی ، اعضای هیات انتخاب جایزه ارغوان، دغدغه‌ها و پیشنهادهای خود را برای برگزاری هر چه بهتر جوایز ادبی مطرح کردند.

تاثیر جوایز ادبی در تشویق جوانان نوقلم به نویسندگی، اولین موضوعی است که از آن سخن می‌گوییم.

در این زمینه فرشته احمدی می‌گوید: هر چه شرایط جامعه دشوارتر، چاپ کتاب سخت‌تر و استقبال ناشران از نویسندگان آماتور کمتر ‌شود -که این موضوع دلایل اقتصادی دارد – استقبال جوانان از جوایزی مانند «ارغوان» بیشتر خواهد شد. در جامعه امروز ما مسائل اقتصادی نسبت به همه جنبه‌های زندگی‌ اولویت ویژه‌ای پیدا کرده است. امروزه یکی از دشوارترین زمان‌هاست برای اینکه در عرصه‌ای غیراقتصادی وارد شوید و بخواهید استعدادتان را بروز دهید چون مساله دشواری‌های کار نشر، مانع بزرگی بر سر راه نویسندگان تازه کار است. گرانی کاغذ، انتشار کتاب را حتی برای کسانی که سال‌ها در این حیطه فعال بوده‌اند و از این راه گذران زندگی می‌کرده‌اند، دشوار کرده است چه رسد به کسانی که تازه می‌خواهند وارد این عرصه شوند.

او ادامه می‌دهد: بنابراین نقش جوایز ادبی بویژه جایزه‌های داستان کوتاه و مستقل و بخصوص آنها که ویژه کسانی برگزار می‌شود که قبلا چیزی منتشر نکرده‌اند، حتما مهم‌تر می‌شود و قطعا کسانی که صدایشان به جایی نمی‌رسد و دست‌شان به جایی بند نیست، می‌توانند از این طریق اعتماد به نفس پیدا کنند که چیزی نویسند و به جایی عرضه کنند . بنابراین باز بودن این دریچه‌ها هرچند کوچک، بسیار مهم است. در غیر این صورت خفقان زیادی ایجاد خواهد شد و دست نویسنده جوان به جایی نمی‌رسد.

مخاطب اصلی را بشناسیم

فرهاد توحیدی هم نظرات خود را در این باره این چنین مطرح می‌کند: جوایز ادبی نه تنها در ایران بلکه در دنیا می‌توانند جریان‌ساز باشند اما این «می‌توانند» به معنای آن نیست که الزاما چنین شود. قضاوت درباره جریان‌ساز بودن اینها زمانی میسر است که آثار شرکت‌کننده در جوایز ادبی بعد از بررسی نهایی و انتخاب و انتشار، در معرض خوانش قرار بگیرند و این دیده شدن می‌تواند زمینه قضاوت را درباره جریان‌ساز بودن آن جایزه برای ناظران بیرونی فراهم کند.

او با اشاره به رکود هنرها در زمانه فعلی ادامه می‌دهد: امروزه در کشور ما انواع هنرها در دوره فترت و بلاتکلیفی به سر می‌برند که این بلاتکلیفی، قدری از روح زمانه ناشی می‌شود چراکه هنرمند به عنوان فرزند زمانه خویش، موضوع کارش را از محیط پیرامونی می‌گیرد ـ حتی اگر آن موضوع انتزاعی  باشد، به هر حال شرایط پیرامونی بر آن اثرگذار است. بنابراین تاثیرگذاری جوایز ادبی با شرایط زمانه گره می‌خورد؛ اینکه استعدادها در چه وضعیتی زندگی می‌کنند و به چه می‌اندیشند،  برای خود آینده ادبی متصور باشند یا شرایط حرفه‌ای خود را تامین کنند و … همه اینها در تاثیرگذاری کار هنر موثر است.

توحیدی از مشکلات اجتماعی دیگری هم سخن می‌گوید: ما در بحران بی‌آیندگی هستیم و به شکل روزمره زندگی می‌کنیم. اینکه کسی در این اواضاع و احوال بتواند نقشه‌ای بکشد و در جریانی ادبی شرکت کند، زیر سئوال است. این سخنان را از رصد نتایج چند سال اخیر دهه فعلی می‌گویم. اوضاع داستان‌نویسی در کشور ما با این اوضاع و احوال پیوند دارد.

او معتقد است شاید بهتر باشد جوایز ادبی مانند ارغوان، یکی از رویکردهای خود را بر جذب کسانی متمرکز کند که آموزش می‌بینند و به شکل خودآموخته در زمینه ادبیات کار و مطالعه و سرمایه‌گذاری می‌کنند یعنی سیاست‌شان را بر جذب نیروهای خودانگیخته‌ای متمرکز کند که به دنبال آینده ادبی هستند. از این نظر جوایز ادبی می‌توانند جریان‌ساز باشند مشروط به اینکه مخاطبان اصلی خود را بشناسند و آنان را از مخاطبان تصادفی که به صورت طبع آزمایی می‌آیند، تفکیک کنند .

وقتی «کتاب‌اولی‌ها» خوش درخشیدند

میترا الیاتی دیگر عضو هیات انتخاب نیز نظر خود را این گونه بیان می‌کند: خوشبختانه تعدد جوایز ادبی در ایران، طی چند سال اخیر، باعث رشد فرهنگ کتابخوانی در مملکتی شده که اکثرا علاقه‌ایی به خواندن کتاب‌های جدی ندارند. کمترین نتیجه از برگزاری جوایز ادبی، رونق بازار کتاب است و توجه ویژه به کتاب، که طبیعتا امیدوارکننده و نویدبخش است.

این داستان‌نویس یادآوری می‌کند: یادم است در سال‌های گذشته که خبری از جوایز ادبی نبود، کار، بر نوقلمان و معرفی آثارشان بسیار دشوار بود. چرا که بحث شاگردی و استادی در میان بود. نوشته نویسنده نوقلم تا از صافی استادش بیرون بیاید و اجازه دیده و خوانده شدن در میان جمع‌های ادبی یا مطبوعات را بگیرد راهی چند ساله را طی می‌کرد. دلیل عمده‌اش بحث آبرو و اعتبار استاد بود. به قولی شاگرد او می‌بایست بهترین داستان‌هایی را که تکنیکش را نزد او آموخته در معرض دید و داوری مخاطب کتاب خوان قرار دهد و بدین وسیله سربلندش کند.

الیاتی با اشاره به کم‌رغبتی ناشران برای انتشار آثار نوقلمان ادامه می‌دهد: در آن میان ناشرین معتبر نیز با در نظر گرفتن ریسک برد و باخت مالی کتاب، به سادگی تن به چاپ کتاب نویسنده گمنام نمی‌دادند و اگر ناشر گمنامی زیر بار چاپ آن می‌رفت، به خاطر مسئله عدم پخش درست کار آنچنان که باید دیده نمی‌شد و نویسنده‌اش را ناامید می‌کرد که گاه به سردی قلمش می‌انجامید و نوشتن را برای همیشه کنار می‌گذاشت. در این میان بودند نویسندگان لا کتاب مستعدی که داستان‌های ناب‌شان را برای انتشار به مجلات معتبر ادبی می‌سپردند که اغلب به خاطر گمنامی نویسنده‌اش، می‌رفت به صف نوبت چاپ و در نهایت صبر ایوب برای نویسنده. این روند فرسایشی و قطره‌چکانی در مطبوعات معتبری که ترجیحش به انتشار کار از نویسندگان شناخته شده بود، سال‌ها ادامه داشت تا اینکه زنگ جوایز به صدا درآمد.

خانه‌ای برای بی‌کتاب‌ها

الیاتی با یادآوری آغاز به کار جوایز ادبی می‌گوید: با راه‌اندازی این جوایز، بنیادها و انجمن‌های گوناگونی در این باره پایه‌گذاری و تاسیس شد. مراسم اختتامیه شکل گرفت. برترین کتاب‌ها جایزه گرفتند و از سوی ناشران به چاپ‌های بعدی و بعدی رسیدند؛ اما هنوز آنچه کم بود حضور نویسنده بی‌کتاب یا تک کتاب در جوایز بود. خوشبختانه در این راه بنیاد گلشیری دست به ابتکار عمل زد و بخشی از جایزه‌اش را اختصاص داد به «کتاب اولی‌ها» که خوش درخشید و مورد پسند و استقبال ناشران قرار گرفت تا جایی که با روی باز کارهای بعدی نویسندگان کتاب اولی‌ها را پذیرفتند. گام‌های بعدی به سرعت شکل گرفت؛ تشکیل جشنواره‌های مختلف برای داوری تک داستان. رقابتی گاه پایاپای میان نویسندگان صاحب کتاب و بی‌کتاب‌ها. حالا بی‌کتاب‌های مستعد هم خانه‌ایی از آن خود داشتند تا تک‌داستان‌شان را در آنجا به داوری بگذارند و باز این امر خیر سبب‌ساز شد که ناشران روی خوشی به تک‌داستان‌های منتخب جوایز نشان دهند و آثارشان را به چاپ برسانند.

تاثیر فضای مجازی بر داستان‌نویسی جوانان

در ادامه، احمدی درباره تاثیر گسترش فضای مجازی بر داستان‌نویسی جوانان می‌گوید: اولین نکته این است که جوایز ادبی از این طریق، فضای اطلاع‌رسانی گسترده‌تری دارند و می‌توانند مستقیم‌تر و راحت‌تر با این جوایز ارتباط برقرار کنند، داستان‌های خود را بفرستند و پرسش‌هایشان را مطرح کنند بنابراین قطعا در معرفی و روند کار موثر بوده است. ضمن اینکه از این طریق، انتقادها هم راحت‌تر مطرح می‌شود و هیچ ایرادی هم ندارد. هر جایزه‌ای در فضای مجازی همیشه نقدهای مثبت و منفی گرفته که این موضوع به برگزارکنندگان در اصلاح روندکارشان در آینده کمک می‌کند.

چالش مطبوعات کاغذی

توحیدی نیز دیدگاه خود را در این زمینه این چنین توضیح می‌دهد: امروزه بخشی از انرژی و توان‌ جوانان در فضای صفحات شخصی صرف می‌شود و در قالب متونی که در فضای مجازی تولید می‌شود که گاه می‌تواند درخشان و هوشمندانه هم باشد ولی در عصر حاضر نه در ایران  بلکه در همه جای دنیا مطبوعات کاغذی بشدت تحت فشارند و برای آینده خود با چالش‌های اساسی رو به رو هستند . در این مدت دیده‌ایم که نویسندگان بسیار سرشناس در فضای مجازی طبع آزمایی می‌کنند و به عنوان نمونه به صورت آنلاین رمان می‌نویسند. این ویژگی سبب شده اساسا حوزه نشر که دیربازده است، آن هم در کشور ما که یک اثر باید از هفت‌خوان رستم بگذرد و زمان زیادی را طی کند تا به دست مخاطب برسد، با مشکلاتی رو به رو شود اما در فضای مجازی ارتباط با مخاطب در دسترس و بسیار سهل است و همین ویژگی برای بسیاری از افراد ایجاد جذابیت می‌کند تا سریع‌تر و آسان‌تر بازخورد کار خود را ببینند.

این نویسنده البته به این موضوع هم اشاره می‌کند: با این حال کسانی که دست به خلق رمان می‌زنند که مستلزم صرف زمان و هزینه زیاد است، همچنان گرایش بیشتری به حوزه نشر و چاپ کتاب دارند چون همانطور که نوشتن رمان زمان‌بر است، تاثیراتش هم با داستان کوتاه تفاوت دارد و به همین دلیل چاپ آن اهمیت پیدا می‌کند. به هر حال ترکیبی از هر دو شکل وجود دارد اما شخصا معقدم بحث تخلیه انرژی خلاقه در فضای مجازی کاملا وجود دارد. یعنی بخشی از آن انرژی که می‌تواند صرف خلق یک اثر ادبی ماندگار شود، ممکن است به واسطه نوشتن در فضای مجازی و دریافت تاثیر زودبازده آن، تخلیه شود.

تداوم؛ پاشنه آشیل جوایز ادبی

در ادامه این بحث، فرشته احمدی ، تداوم و پایبندی به برنامه‌ریزی‌ها را یکی از مهم‌ترین مواردی می‌داند که باعث می‌شود هر فعالیت فرهنگی هنری کارنامه خوبی داشته باشد و معتقد است که ارغوان در این زمینه کارنامه قابل قبولی دارد چراکه  همین موارد پاشنه آشیل دیگر فعالیت‌های فرهنگی هنری است.

این داستان نویس یادآوری می‌کند: در بسیاری موارد پشت بعضی از کارهای ما انگیزه‌ای احساسی وجود دارد. به طوری که در آغاز هیجان و انرژی بالا و تصورات بسیار عجیبی درباره کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم، داریم ولی بعد از یکی دو دوره، انرژی و انگیزه‌های احساسی اولیه‌مان کم می‌شود و به دستاوردهایمان با نگاهی ویژه نمی‌نگریم. در این وضعیت، تداوم بسیار سخت است چون این کارها نیازمند کار اجرایی دقیق و مسئولانه است. در جایزه ارغوان، ضمن داشتن احساس مثبت نسبت به کاری که انجام می‌شود، به نظر می‌رسد نگاهی واقع‌بینانه وجود دارد. به همین دلیل این انگیزه کمرنگ نشده و جایزه هر سال در حال بررسی نواقص خود و برطرف کردن آنهاست.

کرونا، ارغوان را تعطیل نکرد

او اضافه می‌کند: آنچه برایم مهم است و بر داوری‌ام تاثیر می‌گذارد این است که مشکلاتی همچون کرونا و دیگر مسائل که در این سال‌ها، خیلی از کارها را به تعطیلی کشانده، بر این جایزه اثر منفی نداشته. فراموش نکنیم کارهای هنری نیازمند تماشاگر است، بویژه برگزاری اختتامیه که اوج کار برگزارکنندگان است و خستگی آنان را برطرف می‌کند و با دیدن یکدیگر و نیز مخاطبان خود انرژی می‌گیرند‌ در این دو سه سال که با وجود کرونا امکان برگزاری چنین مراسم‌هایی نبوده، بعضی ازکارهای فرهنگی به تعطیلی کشیده شدند چون برگزارکنندگان آن انرژی را از اطراف دریافت نمی‌کردند ولی خوشحالم ارغوان دست به کارهای خلاقانه‌ای زد و بدون اینکه توقع تشویق یا هورا داشته باشد اتفاقا تلاش کرد بهتر از قبل شود. امیدوارم قدر این تلاش دانسته شود و جایزه با همین نظم و اعتقاد به کار خود ادامه بدهد.

 

توحیدی هم در ارزیابی مسیری که جایزه ارغوان تا به امروز طی کرده، توضیح می‌دهد: یکی از ویژگی‌های مهم برای تاثیرگذاری جوایزی همچون جایزه ارغوان، استمرار آن است، مداومتی که شرکت‌کنندگان را برای رسیدن به آینده مطلوب‌شان نزدیکتر کند. هر چه این جایزه بیشتر استمرار پیدا کند و به میثاق‌های خود نسبت به شرکت کنندگان پایبند باشد، طبیعتا وضعیتی بهتر پیدا خواهد کرد.

او نیز همچون دیگر اعضای شورای سیاستگذاری جایزه ارغوان خوشنود است که این جایزه به همه وعده‌های خود از جمله انتشار آثار برگزیده، تشکیل دوره‌های آموزشی برای برگزیدگان و … پایبند بوده و به نوعی بر پرورش استعدادهایی که در جریان جایزه دیده شده‌اند، سرمایه‌گذاری می‌کند.

توحیدی البته پیشنهادی هم برای تکامل روند این جایزه دارد: بخش دیگری که باید از سوی جازه اجرایی شود، ایجاد پایگاهی است برای مراوده با مراجعان خود به این معنا که انجام امور جایزه، از حالت فصلی بیرون بیاید و بتواند در طور سال با مخاطبان خود ارتباط داشته باشد. به عنوان نمونه آن پایگاه می‌تواند محل رویارویی مخاطبان با نویسندگان بزرگ باشد یا اینکه بتواند با برگزاری  برنامه‌های دیگری، همه نیازهای یک نویسنده نوقلم را برآورده کند. کار مهم دیگری که جایزه ارغوان باید انجام بدهد، توجه بیشتر به مخاطبان است بویژه با آنان که در داستان‌نویسی با انگیزه‌های شخصی آموزش می‌بینند، باید رابطه معناداری پیدا کند. این کارها می‌تواند ارغوان را در کنار انرژی و انگیزه‌ای که دوستان در بخش سیاستگذاری دنبال می‌کنند با توفیق بیشتری همراه کند و انرژی آن را افزایش بدهد.

احمدی در ارزیابی اینکه جایزه ارغوان چقدر توانسته به اهداف اولیه خود نزدیک شود، می‌گوید: تبدیل شدن داستان‌های هر ساله به یک مجموعه و منتشر شدن به صورت فیزیکی که مانع گم شدن آن درانبوه اطلاعات فضای مجازی می‌شود، هم برای نویسندگان جوان، حرکت تشویقی بسیار خوبی است و هم جمع‌بندی و نمایش کاری است که جایزه هر سال انجام می‌دهد و کار بسیار خوبی است. بسیاری از جایزه‌های داستان کوتاه، ایده انتشار داستان‌ها را داشته‌اند که محقق نشده زیرا انجام چنین کاری نیازمند انرژی، پیگیری و نظم بسیار دقیقی است چون ما همه اهل حرف زدن هستیم ولی وقتی به عمل می‌رسد، انواع بهانه را برای انجام ندادنش داریم ولی خوشبختانه تا به حال این جایزه توانسته به تعهد خود به نویسندگان وفادار بماند .

فقط به تهران نگاه نکنیم

او یادآوری می‌کند: اهداف اولیه جایزه ارغوان مانند هر جایزه مستقلی که به داستان کوتاه مربوط باشد مشترک است. به عنوان نمونه و همانطور که اشاره کردم، فضایی است برای افرادی که می‌نویسند ولی با محافل ادبی در ارتباط نیستند و دسترسی به کسی ندارد تا کارشان را ارزیابی کنند. فقط به کسانی که در تهران هستند و می‌توانند در کلاس‌های مختلف شرکت کنند و استادان متفاوت را ببینند یا در جمع‌های گوناگون حاضر شوند و داستانی را بخوانند ، نگاه نکنیم. بسیاری از جوانان در شهرهای کوچک و روستاها آرزو دارند داستان‌شان را به دست کسی برسانند که خوانده شود ودرباره آن نظری بشنوند. مهم‌ترین کارکرد این جایزه‌ها، فراهم کردن فضا برای این افراد است.

احمدی، کشف استعدادها را دیگر هدف مهم جوایز ادبی می‌داند و می‌گوید:  حتما در طولانی مدت اتفاقات خوبی هم می‌افتد و این را به شهادت مجموعه داستان‌هایی می‌گویم که در این سال‌ها منتشر شده‌اند و نویسندگان‌شان برندگان گذشته جوایز این چنینی بوده‌اند. این جوایز حتما مسیری را فراهم می‌کند که نویسندگان اعتماد به نفس بالاتر و آشنایی بیشتری با محافل ادبی و ناشران پیدا کنند ولی گذشته از همه اینها مهم‌ترین هدف این است که هر کسی که در هرگوشه‌ای از جهان و ایران که به فارسی می‌نویسد، این امکان را دارد که برای این جایزه و جوایز شبیه آن داستانی بنویسد که خوانده شود ولو با همه نارضایتی که ممکن است بابت برگزیده نشدن آن ایجاد شود چون حتی برگزیده نشدن هم به معنای آن است که آن داستان توسط عده‌ای خوانده شده و برگزیده نشدنش هم خودش معنایی دارد و باز هم فضای مجازی این امکان را به همه نویسندگان می‌دهد که درباره داستان خود سئوال کنند.

پنجمین دوره جایزه داستان نویسی ارغوان از اول دی ماه ۱۴۰۰ تا ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ پذیرای آثار نویسندگان جوان است. متقاضیان و شركت‌كنندگان مي‌توانند آخرين اخبار  و اطلاعات مربوط به این جايزه و مراحل داوری آن را از طريق وب‌سايت جايزه‌ «ارغوان» به نشانی: www.jayezeharghavan.ir  پیگیری کنند.

موسسه فرهنگی هنری ارغوان هفت رنگ برگزار می کند

جایزه‌ی ارغوان

دوره ی پنجم

مسابقه ی داستان کوتاه

موضوع « دروغ»

در دو بخش اصلی و برنده‌ی برندگان

موسسه ارغوان هفت رنگ با هدف کشف استعدادهای جوان و تلاش برای ارتقای آنها از سطح آماتوری به حرفه‌ای و ترویج داستان نویسی و فرهنگ کتاب‌خوانی، پنجمین دوره‌ی مسابقه‌ی داستان کوتاه نویسی را با موضوع « دروغ» در دو بخش اصلی و برنده برندگان برگزار می‌کند.

بخش برنده‌ی برندگان تنها برای نفرات برگزیده‌ی نهایی چهار دوره قبلی جایزه ارغوان می‌باشد و پس از داوری، ۱۰ نفر برنده‌ی برندگان پنج دوره جایزه ارغوان در مراسم اختتامیه معرفی خواهند شد.

***

هيات انتخاب (بر اساس حروف الفبا)

فرشته احمدی، میترا الیاتی، فرهاد توحيدی، محمد چرمشير، آیدا مرادی آهنی

هيات داوران (بر اساس حروف الفبا)

احمد پوری

حسین سناپور

لیلی گلستان

 داوران مهمان بخش برنده برندگان(بر اساس حروف الفبا)

ابوتراب خسروی

مژده دقیقی

***

مهلت ارسال آثار از اول دی ۱۴۰۰ تا  ۱۵ فروردين ۱۴۰۱ خواهد بود.

شرایط سنی شرکت در مسابقه حداکثر ۳۰ سال است.

مراسم اختتاميه با معرفي برگزيدگان  در خرداد  ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

***

تعداد كلمات هر داستان  كوتاه حداكثر ۳۰۰۰ كلمه است.

هر نويسنده تنها يك اثر می‌تواند ارسال كند.

شرایط سنی شرکت در مسابقه حداکثر ۳۰ سال است.

در صورت كپی‌برداری يا استفاده از آثار ديگران، داستان مورد نظر حذف خواهد شد.

داستان‌های مورد نظر نباید در مسابقات ديگر حايز رتبه شده و یا قبلا چاپ شده باشند.

داستان‌های مورد نظر به صورت همزمان در مسابقات دیگر ارایه نشده باشند.

شرکت‌کنندگان نباید کتاب چاپ شده‌ای در بخش داستان کوتاه و یا بلند چه به صورت فردی و یاگروهی داشته باشند.

جوايز بخش اصلی

آثار ۱۰ نفر اول  به صورت يك جلد كتاب توسط نشر مرکز به چاپ خواهد رسيد.

جايزه ی منتخب هيات داوران برای نفرات اول تا سوم:

تنديس جايزه‌ی ارغوان، لوح تقدير و مبلغ ۳۰ میلیون ريال جايزه نقدی برای نفر اول

لوح تقدير و مبلغ ۲۰ میلیون ريال جايزه نقدی برای نفر دوم

لوح تقدير و مبلغ ۱۰ میلیون ريال جايزه نقدی برای نفرسوم

جايزه  ۱۰ نفر برگزيده‌ی هيات داوران:

لوح تقدیر و چاپ اثر در کتاب

۱۰ عدد کارت هدیه ده میلیون ریالی برای خرید  از طرف وب‌ سایت ایسام  برای ۱۰ نفر برگزیده

جایزه‌ی ویژه هیات داوران:

شرکت در یک دوره کارگاه داستان نویسی برای ۱۰ نفر برگزیده ی هیات داوران در موسسه فرهنگی هنری این/جا

***

جوايز بخش برنده برندگان

آثار ۱۰ نفر اول  به صورت يك جلد كتاب توسط نشر مرکز به چاپ خواهد رسيد.

جايزه ی منتخب هيات داوران برای نفر اول :

تنديس جايزه‌ی ارغوان، لوح تقدير و مبلغ ۳۰ میلیون ريال جايزه نقدی برای نفر اول

۱ عدد کارت  هدیه سی میلیون ریالی برای خرید از طرف وب سایت ایسام برای نفر اول

جايزه  ۱۰ نفر برگزيده‌ی هيات داوران:

لوح تقدیر و چاپ اثر در کتاب

تمامی شركت كنندگان مي توانند آخرين اخبار  و اطلاعات  مربوط به جايزه ی ارغوان و  مراحل داوری را  از طريق وب سايت  جايزه ی ارغوان

 www.jayezeharghavan.ir پيگيری كنند.